Zeg maar dag met je mandje

Hoewel een flink deel van mijn ervaring in de farmaceutische hoek zit, heb ik een verleden als drogist. Daarvóór ben ik opgeleid in elektrotechniek. U mag natuurlijk denken aha, twaalf ambachten dertien ongelukken maar dat valt best mee. Zowel farmaceutisch als in het drogistenvak heb ik de benodigde opleidingen genoten en diploma’s gehaald. Ook in marketing/communicatie, mijn laatste liefde, heb ik de nodige papieren weten binnen te halen wat resulteerde in een leuke periode in de reclamebranche.

Ik kom uit een drogistenfamilie waar mijn ouders, enkele ooms en eerder mijn oma wel drie, vier of vijf drogisterijen tegelijkertijd hebben uitgebaat. Wanneer je in dergelijk middenstandersmilieu bent groot gebracht, voelt elke poging van het grootkapitaal om ‘t door jou ‘succesvol’ gemaakte merk of product af te pakken als een aanslag op je ondernemersgevoel.

Zo keken wij daar zo’n vijftig jaar geleden naar. De populariteit die de drogisterijbranche jarenlang exclusief opbouwde door stukken Lux zeep met de geuren seringen, lavendel, lelietjes-van-dalen en sandalwood trouw vooraan op de toonbank te zetten, werd opeens misbruikt. Unilevers zeepdivisie moest het destijds vooral hebben van Sunlight en het eerste synthetische wasmiddel Omo. En daar kwam ineens een cosmetische zeep bij, klaargestoomd door drogisten die van deze ’transfer’ slechts ergernis overhielden. Daarom is Unilever in mijn gedachten nog steed een vijand.

Dat winkelformules veranderden wilden wij aanvankelijk niet inzien. Merkentrouw en exclusiviteit kregen een andere lading. De toonbank van toen veranderde in een soort helpdesk en kassa van nu. Kruideniers werden “supers” met bovendien drogisterijartikelenhoekjes die later uitgroeiden tot volledige ketens met steeds meer branche-vervagende producten.

Ik ben opgevoed met een ingesleten hekel aan Albert Heijn. Dat gevoel is nog steeds springlevend en in het verlengde daarvan mijd ik Bol.com, Etos en Gall & Gall. Opmerkelijk is eigenlijk dat Aldi bij mij nooit dat negatieve imago met zich meebracht. Wellicht heeft dat te maken met het feit dat, begin 70-er jaren een van de allereerste vestigingen in Nederland, toen nog onder de naam Albrecht Diskont, zijn deuren opende twee winkels naast onze drogisterij. Hun discountformule met pallets en artikelen in dozen was duidelijk en overzichtelijk. Goedkoop toiletpapier, keukenrollen, papieren zakdoekjes, maandverband en grootverpakkingen wegwerpbabyluiers, toen in opkomst, haalden wij snel uit óns eigen assortiment. De focus kwam te liggen op medicinale tandpasta’s, merktandenborstels, geneesmiddelen, vitamines en onverpakte kruiden en specerijen. Dat pakte best goed uit.

Dat recent onderzoek van Natuur & Milieu – o.a. enkele dagen terug te lezen in NRC – uitwijst dat tweederde van de verpakkingen in de supermarkten niet of slechts ten dele recyclebaar is, ondanks de afspraken daarover in 2018, is natuurlijk koren op mijn molen. Verlekkerd zie ik dat EkoPlaza en Jumbo er slechter afkomen dan het gemiddelde in het onderzoek. AH en Aldi doen het relatief aardig. Voor Jumbo koester ik al heel lang ‘n ‘AH-gevoel’. Het is een soort antipathie die ik voel bij de familie Van Eerd, de eigenaren van Jumbo. Hun extra inkomen in ‘t eerste coronajaar beschouw ik als ‘oorlogswinst’. Het woordenboek omschrijft antipathie als ‘onberedeneerde afkeer’. Ik geef toe, het is niet sterk maar voor mij is het net zoiets als ‘vrijspraak bij gebrek aan bewijs’. Ook ‘geniet’ ik van blogger Monique van der Vloed die haar slechte ervaringen bij het afrekenen bij AH etaleert. Diverse irritaties komen aan bod zoals lege flessen inleveren dat veelvuldig fout gaat, maar bovenal adviseert zij om de kassabon altijd te controleren. Kortingstickets en diverse (week)aanbiedingen staan te vaak niet in de kassa.

Sommige aanbiedingen zijn ronduit misleidend; zo werden de pompoenen in een bak met 25% korting aangeboden. Er lagen uitsluitend groene exemplaren in die bak. Bij de kassa bleek die korting uitsluitend voor de oranje pompoenen te gelden. Een vermakelijk verhaal waar ik alle irritaties die ik van anderen vernam over hun AH-bezoekjes volledig in terugzie.

Het lijstje met foutief geprijsde artikelen die bij het afrekenen op de kassabon naar voren komen, is helaas schrikbarend. De Consumentenbond peilde in de week van 25 augustus t/m 2 september 2021. Het beste komt Aldi eraf, met 5% fout geprijsde artikelen en een gemiddelde prijsafwijking van € 0,11. Jumbo en Albert Heijn scoren met 22% fout geprijsde boodschappen riant. Bij AH was de gemiddelde prijsafwijking per artikel € 0,54. Overigens zijn ook Lidl, Coop, Plus en Spar niet ‘heilig’.

Het bnnvara programma Kassa heeft door de jaren heen onder de noemer ‘AH let op de kleintjes’ ook meermaals rare afwijkingen en prijsverhogingen geconstateerd. Tja, als we beter niet naar de AH’s en Jumbo’s van deze wereld kunnen gaan, wordt de spoeling wel wat dun. Hoe dan ook, AH zeg maar dag met je handje of beter nog “dag met je mandje”. Misschien toch maar beter naar de echte buurtsuper? Die is vast niet heel voordelig, maar wel heel dichtbij. En, ze zeggen je nog gedag!

Nico Ramaer