Stadskamperen
Er bestaan allerlei vormen van kamperen. Daar lijkt nu een nieuwe vorm bij te komen. Ik wijs u erop om stadskamperen niet te verwarren met een verblijf op de stadscamping; dat is ‘gewoon’ kamperen in een stadse entourage. Nee, “stadskamperen” wordt binnen tien jaar een totaal nieuwe trend.
Waar gáát dit over, vraagt u zich af. Wel, het betreft de energietransitie waarbij de gemeente Woerden heeft besloten in 2030 geen aardgas meer af te nemen. Snelle rekenaars die slagen voor de rekentoets en 2019 nog ‘meerekenen’, komen uit op bijna 11 jaar. De Woerdense Courant rondt het af op 10 jaar.
Dinsdag de 12e werd er een informatieavond georganiseerd door Wijkplatform Molenvliet & Duurzaam Woerden, in de Maranathankerk. Goed gekozen die locatie want energietransitie en milieu doen sterk aan religie denken. Immers er wordt zoveel ‘voor’ en ‘tegen’ beweerd dat het vooral een kwestie van geloven is. De eerste berichten over deze avond? Men vond de aanwezigheid van 250 belangstellenden boven verwachting goed. Ik vind ruim 2,5% van de Molenvlieters niet echt overweldigend, wetende dat er binnen 11 jaar geen gas meer uit de leiding komt.
Verder was er iemand die bezwaren had tegen het ‘moeten weghalen’ van een teveel aan tuintegels, want “er wordt maar gebouwd in het Groene Hart” en al die velden met zonnepanelen was ook teveel van het goede. Ik vrees dat je het dan niet hebt begrepen. Op die manier komt het niet goed met ons klimaat en de energietransitie.
Het is wat het is en tja, wát is het eigenlijk? De spijbelscholieren die vorige week naar het Malieveld in Den Haag trokken zouden je doen geloven – daar zijn we weer, ‘geloven’ – dat het milieu ook onze jeugd zorgen baart. Ik heb daar mijn twijfels over. In Brussel waren er eind januari 35.000 scholieren op de been. Daar steken de 10.000 van Den Haag wat mager tegen af. Tijdens dit ‘dagje Den Haag’ bevolkte de jeugd in groten getale de Mac’s om ‘n lekker CO2-uitstootverhogend burgertje te eten. Verder is gepeild of leerlingen minder willen vliegen: 37,7% wél, bijna 2/3 niet. U mag zelf uw conclusie trekken.
Ik kijk dagelijks om mij heen en constateer met plaatsvervangende schaamte hoeveel plastic flesjes en wikkels-van-repen achteloos in de berm worden gegooid door de schooljeugd. Mijn conclusie is helder.
Uit de column in nrc.next van Christiaan Weyts kwam vorige week nog iets opmerkelijks naar voren. Het gros van de ouders van de ‘Malieveld-leerlingen’ zou wetenschappers en politici zijn. Het deed mij direct denken aan het ‘talkshowpardon’ van Lili en Howick: door ‘t inzetten van kinderen iets afdwingen dat je zelf als volwassene via de wettelijke wegen niet lukt.
Maar terug naar stadskamperen. Als de gaskraan dichtgaat moet je een alternatief bedenken. ‘All-electric’ vergt waarschijnlijk te grote investeringen voor u en mij. Dus de praktijk zal zijn dat u het zelf moet oplossen. Dan maar terug naar het goede, oude butagas. De gasflessen-leveranciers gaan goede zaken doen, de gasfleskarretjes zoals die vroeger werden gebruikt op campings – wellicht nu nog – zullen binnen afzienbare tijd het geratel van rolkofferwieltjes vervangen. Vliegen mag toch niet meer.
Om het butagasverbruik te beperken gaan we in de winter steeds meer caravans in de voortuinen en op opritten van huizen aantreffen. Caravans zijn tegenwoordig beter geïsoleerd dan menig woonhuis en zo’n kleine ruimte is makkelijk te verwarmen, dus dat bespaart butagas.
Bovendien ziet de caravan op de oprit er vertrouwd uit. In de periode eind mei t/m begin september zijn we daar al aan gewend. Zo omzeilen we de 1000 miljard euro van Baudet en is iedereen gerustgesteld. De gemeente bedenkt vast wel een inventieve belastingmaatregel bij dit voortuinkamperen zodat deze inventiviteit nog wat geld in ‘t overheidslaadje brengt. Hoe dan ook, de voordelige versie van clamping!
Nico Ramaer
