Sinterklaas vergaat
Over het schip van Sinterklaas doen de spannendste verhalen de ronde. De ‘Pakjesboot 12’ zou op weg naar Hellevoetsluis zijn gezonken dus alle cadeautjes, wég. De schuld werd weinig subtiel in de schoenen van ‘Piet de Smeerpoets’ geschoven; die dacht dat de pakjesboot nog wel even meekon. Foutje van Piet volgens de Sint in het Sinterklaasjournaal. Zo wordt Piet in het vakje ‘dom’ geplaatst. Je kunt je afvragen wat harder aankomt, dom of gekleurd. Sint zou inmiddels ‘n nieuwe boot hebben besteld bij ‘n botenbouwer in Hellevoetsluis, maar ‘t verhaal zit waarschijnlijk heel anders in elkaar.
Met het schip van Sinterklaas was niks mis. Het was de Ocean Viking – geleased van een ngo – en kwam midden op zee een groep van 350 asielzoekers tegen die in wankele bootjes de oversteek naar het Walhalla Europa probeerden te maken. Sint is de lulligste niet en nam de hele club aan boord, maar jammer genoeg moesten toen wel alle pakjes van het schip af. Gelukkig konden de wankele bootjes nog heel wat hebben; alle cadeautjes daarin overgeladen, dus ook die zijn gered.
De bootvluchtelingen waren niet verbaasd over deze gang van zaken want dit was precies zoals ze het zich hadden voorgesteld; ze hadden zich van tevoren grondig ingelezen en kenden hun rechten. Hún rechten, ónze plichten, als we dat maar weten.
Vooral Afghanistan en Syrië zijn als erkende conflictgebieden grootleveranciers, Venezuela en Jemen wat minder. Maar Colombianen, Peruanen, Turken, Pakistanen en Bengalen proberen het gewoon. Net als mensen uit Afrikaanse landen zoals Burundi en Tunesië en ook uit India; van deze twee laatstgenoemde landen werd afgelopen zomer slechts 1 % van de aanvragen gehonoreerd. Dit legt grote druk op aanmeldcentra en asielprocedures. Asielzoekers zijn eigenlijk nergens bang voor maar één waarschuwing hadden ze wel meegekregen, een deel van hen zou juist in deze tijd van ‘t jaar zo maar voor Zwarte Piet kunnen worden aangezien. Hoewel er in Nederland vroeg of laat heel veel deuren en portemonnees ruimschoots opengaan voor asielzoekers is de houding van de activisten “Kick Out Zwarte Piet” wel even andere koek. Het enige dat je dan als gekleurde mens kunt doen is flink te keer gaan met witte schmink zodat je een beetje op een Roetveeg Piet lijkt. Met een beetje geluk kan dát hier en daar nog nét door de beugel.
Tja, wie had dát gedacht. Sinterklaas en Zwarte Piet als regelrechte obstakels. Na alle ontberingen, afpersingen en problemen om de Middellandse Zee over te steken en grenshekken te bestormen, word je als oprechte asielzoeker geconfronteerd met een honderdzeventig jaar oude traditie.
Een traditie die eerst neigde om tot cultureel erfgoed te worden verheven, maar nu door de tegenstanders als zo extreem kwalijk wordt aangemerkt dat het daardoor in een soort transitie terecht is gekomen.
Nog even volhouden en dan zal het kabinet officieel excuses aanbieden aan alle tegenstanders van Zwarte Piet. Immers, Jan Steen schilderde al in 1665 een sinterklaasviering met pakjes én de roe maar zónder Pieten. Die werden pas rond 1850 naar het idee van een Nederlandse onderwijzer aan het verhaal toegevoegd; en voortaan kwam de Sint uit Spanje. Trouwens Sinterklaas – eigenlijk was hij de bisschop van Myra in Turkije – is toch jarig op 6 december? Nou volgens Wikipedia wordt op 6 december de sterfdag van deze bisschop herdacht. En 5 december dan? Dat was de vroege variant van het huidige ‘indrinken’ om goed op het feestje van 6 december te zijn voorbereid. Zo ontstond Sinterklaasavond op 5 december.
Hoe nu verder? Dieuwertje Blok is 65 en zal toch ooit wel aan het einde van haar werkzame leven komen. Kortom, samen met het steeds verder verbleken van het Sinterklaasfeest komt er over afzienbare tijd een definitief einde aan het Feest én aan het Journaal. Ik denk dat er de komende jaren – door de langzaam maar zeker veranderende samenstelling van de bevolking in Nederland – nog meer typisch ‘Hollandse’ gewoonten en tradities zullen ‘vergaan’.
Nico Ramaer
