Sinterklaas 2020
Ik begin met een disclaimer. LHBTIQ+’ers zijn lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuele mensen, transgender-, intersekse- en queer personen én anderen die wat betreft hun genderidentiteit, genderexpressie, seksualiteit of lichaam buiten wat in de maatschappij als ‘standaard’ wordt gezien, vallen. Die zijn voor mij allemaal oké en daarnaast mogen geloof en huidskleur een normale omgang met elkaar niet in de weg staan. Ik ben vóór strikte scheiding van kerk en staat. Politieke partijen die vanuit een geloofsovertuiging opereren zijn ongewenst; dat geldt ook voor het onderwijs. Openbaar onderwijs is neutraal en daarbinnen kan bij godsdienstles voor alle richtingen worden gekozen.
Juist dat laatste leidde tot een gesprek met een goede bekende die in Amersfoort op school had gezeten vlakbij het Van Lodenstein College. Dat is die reformatorische school waar ouders van leerlingen ‘n anti-homoverklaring moeten ondertekeken. Die bekende was er getuige van dat de leerlingen die door hun kleding vaak ‘rokkers’ werden genoemd, zich buiten de school – bijvoorbeeld in het ov – brutaal, vrijgevochten en klierderig gedroegen. De evolutietheorie van Charles Darwin wordt op dit soort scholen niet geapprecieerd.
We waren het er roerend over eens dat dit anno 2020 niet meer moet kunnen. Trouwens ook minister Slob zou niet meer moeten kunnen. Wouter Bos heeft destijds het etiket ‘draaikont’ opgeplakt gekregen, maar Arie swingt met zijn achterwerk als nooit eerder werd aanschouwd.
Vandaag zou het een uitgelezen dag moeten zijn om Sinterklaas te vieren. Helaas, deze traditie verliest langzaam terrein ten faveure van Kerstmis. Ik stel me daar bij voor dat mensen moeite hebben met het gedoe rond de kleur van Piet en dat de lol er inmiddels meer dan een beetje afraakt.
In mijn column van eind oktober zag ik dat al aankomen en stelde “laat Sinterklaas dan maar helemaal zitten.” Ook rond carbid-schieten voorspelde ik toen al reuring. Een Duits automerkt claimt ‘das Beste oder nichts’. Engelsen zeggen ‘All or nothing’. Alles of niks. Misschien moeten we andere tradities ook maar zo gaan benaderen. Is dat erg? Nee, hoor! Maar zo wordt het allemaal wel ‘n beetje dun.
Dan het volgende waar ik het met die bekende over had.
In heel veel, wij schatten het merendeel van de tv-commercials, tijdschrift- en krantenadvertenties zijn de acteurs en afgebeelde personen kennelijk het stereotype van de doorsnee-Nederlander zoals het reclamebureau hem of haar ziet. Alle kleurscharkeringen komen voorbij. Van gezellig gemengd gezin dat aan het thuisbankieren is tot werving van veelkleurige krantenbezorgers, ict’ers en vakkenvullers. Behalve dan de ouderwetse bleekscheet. Is dat erg?
Nee, hoor!
“Maar het kan best aardig zijn om die leuke trui of mooie broek eens gedragen te zien worden door een type zoals ik”, zei die goeie bekende, zelf het prototype van de blanke blonde Hollander.
“Dan kan ik ook eens zien hoe dat mij zou staan!”
Geen vooroordeel, wel een praktische benadering.
Wie denkt dat ik me erger aan dit alles zit ernaast. Nee hoor!
We moeten er gewoon mee leven – letterlijk en figuurlijk.
Waar ik me wèl aan erger is het geklaag van multiculti’s dat ze onvoldoende zichtbaar zijn. Twintig jaar geleden werden de omroepen nog op de vingers getikt omdat de multiculturele samenleving werd verwaarloosd. Het lijkt me dat die inhaalslag wel gemaakt is. Sterker nog, nu dreigt het door te slaan.
Nu het nog mag, veronderstel ik, wens ik u een prettige Sinterklaasavond.
Nico Ramaer
