Pappen en nathouden

Dit betekent: een situatie min of meer ongewijzigd laten zonder een beslissing te nemen of daadwerkelijk een probleem op te lossen. Deze uitdrukking komt waarschijnlijk uit het medische circuit, namelijk een wond vochtig houden door er een papje op aan te brengen en op die manier niet te laten verslechteren. “Is dit een cursus spreekwoorden en gezegdes?”, vraagt u zich misschien af.

Nee, maar als ik zeg Papekop en Nathouden dan weet u meteen waar ik heen wil. Op 22 april jl. was ik vanzelfsprekend op de zeer druk bezochte informatiebijeenkomst in de Woerdense Kruiskerk over gas- en oliewinning. Opmerkelijk genoeg was kwade genius gemeente Bodegraven-Reeuwijk niet aanwezig. Het tot 2011 zelfstandige Reeuwijk, waartoe ook Waarder behoorde, heeft nog niet eens zo heel lang geleden de aanvraag voor een boorvergunning in behandeling genomen. Rond 2011 zou de vergunning zijn afgegeven; dit in een periode waarin de toenemende bevingen en gevolgschade in Groningen al duidelijk werden.

Hoe dan ook, de brief van minister Kamp die een streep door de huidige boorvergunning haalt, kwam toevallig de dag vóór deze infobijeenkomst binnen. Voor mijn gevoel bestaat er geen toeval, zeker niet in dit geval.

Dat doorhalen van die vergunning zegt overigens niets, althans de Canadese concessiehouder Vermilion Energy zal binnen afzienbare tijd een nieuwe aanvraag indienen. Wel met inachtneming van de laatste stand en kennis van zaken in het Groningse. De te verwachten bodemdaling bedraagt 2 centimeter. De poriën in de zandsteenlaag op ongeveer twee kilometer diepte waar de olie en gas zich in bevinden, zouden niet verder zijn samen te drukken. Dat lijkt mee te vallen maar daar komt de natuurlijke bodemdaling dan nog wel bij. Mijn eigen ervaring op dat punt in 22 jaar Molenvliet bedraagt 25 á 30 centimeter. In Waarder gaat het minstens even hard, maar daar is alles in 2014 keurig en strak opgehoogd. Zoiets komt de waarde van de wijk daar zeker ten goede. Maar als boor- en winlocaties tot twee kilometer buiten de rand van het gasveld kunnen worden geplaatst, komen die bijna in de achtertuin van de bewoners aan de oostkant van Waarder. Niet echt waarde verhogend zo lijkt me. Vragen daarover en wie daarvoor dan wel aansprakelijk kon worden gehouden, werden niet echt beantwoord. En het feit dat Vermilion zich niet met schaliegaswinning bezighoudt, is een nietszeggend doekje voor het bloeden. Het is natuurlijk geen garantie dat zich juist daarvoor een andere partij aandient.

Maar er is altijd wel een oplossing, zei wethouder De Weger. Mij was niet duidelijk of hij een sneer uitdeelde of gewoon een erg onhandige opmerking maakte.

Want, zo zei hij, je kunt je huis altijd wel verkopen, zo blijkt ook op dit moment nog in Groningen. Maar…. natuurlijk wel voor een flink stuk minder. Ja, zo kan ik het ook.

Want uiteindelijk vormen de centjes een cruciaal punt, naast alle milieueffecten, grondwatervervuiling et cetera. Ik vraag mij dan ook af op grond waarvan wethouder Stolk opnieuw dispensatie heeft gekregen om voorlopig nog in Vianen te mogen blijven wonen.

Zou haar huis daar in deze tijd van waardevermindering bij verkoop nog niet voldoende opbrengen en mag ze nog even wachten tot de markt weer verder aantrekt? Ik begrijp de oppositie wel.

Al met al zou met het nodige politieke rukken, trekken en vertragen van de verschillende procedures nog wel tot 2030 uitstel kunnen worden gerealiseerd, aldus de ook aanwezige fractievoorzitter Elias Bom van Sterk Woerden in een onderonsje met mij. Als dat niet het ultieme pappen
en nathouden is.

Nico Ramaer