Oversubsidiëring

Was ik net klaar met de RPL-column, komt er ineens actueel nieuws dat je niet kunt negeren. Het heeft wel wat te maken met de eerdere opzet. Ik was deze week in Antonius Woerden, ‘Hofpoort’ dus, en het viel me op dat het daar gewoon lekker warm was. Dat leidde mijn gedachten richting het item ‘energie’. Ik sta op het standpunt dat we in Europa volop over energiebronnen beschikken. Fossiel, maar het is wel ‘n soort gratis energie. Vervuilend weliswaar maar met huidige moderne technologie en filters toch nog redelijk in de hand te houden. Wat voor uitstoot er komt kijken bij de aanleg van zo’n grote ‘super schone’ waterstoffabriek wil je niet weten. Om nog maar te zwijgen over de uitstoot bij de productie van elektrische auto’s en hun accu’s; en dan vergeten we het recyclen van die dingen over een jaar of tien, of misschien al eerder. De Lightyear auto met die zonnepanelen die in 2026 leverbaar moet worden tegen een ‘acceptabele prijs’ van 40.000 euro wordt nu gepromoot alsof dat ‘t ei van Columbus is. Ga er maar vanuit dat die prijs net zo realistisch is als de budgettering bij het tv-programma ‘Ik vertrek’. Daarbij komt dat het zonnepaneel niet veel meer is dan een gadget want in het prototype kom je daarmee net de straat uit. Hoe dan ook, we doen hier aardig ons best, maar als je kritisch kijkt, komen we met al dat elektrische gedoe niet echt veel verder. En hoeveel vervuiling produceren China, India en de VS? Hebben we daar echt grip op?

Wat is er nu zo actueel? Koen Hordijk van Woerden Energie liet zich op het dak van BluePrint tussen flink wat zonnepanelen fotograferen. Het realiteitsgehalte van zijn goedbedoelde plannen kan wat mij betreft zó naar de Efteling. Want het duurt altijd veel langer, kost veel meer dan begroot, en het verkrijgen van benodigde vergunningen zorgt voor extra vertraging. Immers, bezwaarschriften zie ik al voor me, gezien de plannen en de locaties: Reyerscop, Cattenbroekerplas en Barwoutswaarder.

Dan de plotselinge afbouw van subsidie op zonnepanelen. PvdA, SP, GroenLinks en PVV gaan ervoor liggen. Het ontbreken van steun in de Eerste Kamer biedt hoop. Wilders wil sowieso dat degenen die, al wat langer of net aangeschaft, zonnepanelen hebben, ongemoeid zullen worden gelaten. Het idee om met het uitgespaarde geld de energiearmoede te bestrijden is best sympathiek maar ook daar zitten negatieve kanten aan. Je kunt stellen dat de energiearmoede zich vooral in volkswijken voordoet.
Laat dáár volgens de ‘kankeratlas’ nou ook net veel meer longkanker voorkomen; erg genoeg natuurlijk maar dáár wordt ook veel meer gerookt dan gemiddeld, zo stond deze week in NRC. Stel dat er in een gezin per dag anderhalf pakje doorheen gaat, dan zit je op jaarbasis op 5.000 euro. Daar kan je een mooi setje zonnepanelen voor plaatsen of isoleren. In een huurhuis heb je een andere situatie dan bij ‘n koophuis, maar daar lijkt financiële rek – bijv. via beloning – mogelijk.
Zo bezien is de door het kabinet gebezigde term ‘oversubsidiëring’ wel heel kort door de bocht. Toen ik tien jaar geleden verhuisde naar Waarder hebben we de bungalow uit 1974 volledig gestript en vrijwel state of the art geïsoleerd. Wat later kwam er spouwmuurisolatie en werd er ‘n B-label toegekend. Medio 2021 hebben we 15 zonnepanelen aangeschaft. Op papier label A, maar de kosten voor certificering bedroegen ineens 500 euro of meer dus dat lieten we maar zo. Voor alle isolatiemaatregelen golden in 2013 nog geen subsidieregelingen. Ook niet wanneer twee of meer onderdelen werden aangepakt. Het enige voordeel dat we hadden, was destijds een laag btw-tarief voor bepaalde werkzaamheden. Voor de zonnepanelen gold een btw-teruggave, maar geen subsidie. Voor later geplaatst HR++ glas gold geen subsidie, want ‘t was slechts één maatregel.
Dat we het a-h-w ‘in ons gat geduwd kregen’ valt dus wel mee (of tegen). Al met al gaat het in onze situatie om enkele tienduizenden euro’s aan isolatie en energiebesparingsinvestering, uit eigen spaarzame zak betaald. Dat Rob Jetten een glibberige uitvoering toepast van het energieplafond, door met kalendertijdsblokken te werken i.p.v. een contractduur van een jaar is door iemand uit mijn omgeving ‘rattenstreek’ genoemd. Onze wel erg onbetrouwbare overheid gaat over subsidiëring, maar noemt het in haar eigen voordeel ‘oversubsidiëring’.

Nico Ramaer