Dat Mark Rutte het zat was kan ik me goed voorstellen. Over de schuldvraag of de VVD, dan wel de ChristenUnie het laatste duwtje gaf bij de val van het kabinet kan je lang discussiëren. Je zag dat de beschuldigingen aan het adres van de VVD, fractievoorzitter Sophie Hermans écht raakten maar ze bleef netjes én overeind. Feit blijft dat er enkele belangrijke dossiers stil blijven liggen of ongewenst vertraging oplopen. Om op dát punt de zwarte piet bij de VVD te leggen, vind ik erg opportunistisch van de CU want ook zij zou als regerende partij die verantwoordelijkheid gevoeld moeten hebben.

Of we met het vertrek van Rutte van de zogenaamde hel in de hemel terecht komen, is afwachten.

Meest opmerkelijk vond ik wel dat iedereen meteen in de campagnestand schoot. Ook die zo super correcte CU die zegt iedereen in zijn of haar waarde te laten maar er onlangs wel op werd betrapt via de achterdeur anti-abortus filmpjes te sponsoren. Bikken is een harde of ondoordringbare laag afbikken; zo iemand wordt Bikker genoemd. Of ze haar eigen harde laag wat wil afbikken, is de vraag.

Overigens zit de politiek nu eenmaal al jaren zo in elkaar. Zodra zich ‘n gelegenheid voordoet worden de messen getrokken. Denk vooral niet dat het op gemeentelijk niveau anders gaat. Zelf heb ‘n kleine 25 jaar geleden ervaren dat ook binnen de gemeente Woerden alle registers opengaan als het erop aankomt. Als ingehuurde zzp-communicatieadviseur ondersteunde ik daar de afdeling communicatie; contract keurig geregeld met verlengingsoptie. Na het ‘aan-elkaar-breien’ van Harmelen en Woerden was de verkiezingskrant aan de beurt; samen met Frans Krabbendam van bestuurs-ondersteuning tot tevredenheid van velen goed gelukt. Op datzelfde moment waren enkele kritische VVD’ers ’n nieuwe lokale partij aan het oprichten; o.a. een oud-raadslid en oud-wethouder, beide afkomstig uit de VVD. Ik vond ‘t interessant en werd door de oud-wethouder gevraagd om ’ns te kijken of ik communicatie voor de nieuwe partij kon doen. Kennelijk kreeg de toen verantwoordelijke VVD-wethouder ‘lucht’ van mijn eventueel ‘ondermijnende’ politieke activiteiten; van contractverlenging was geen sprake.

Waar ik het had over ‘getrokken messen’, is het misschien realistischer om het denkbeeldige kwijl en het druipende bloed op de Dracula-achtige hoektanden van mevrouw Kuiken te schetsen. Een kuiken is meestal zelf prooi maar dit was natuurlijk een prachtige gelegenheid om tot volwassen roofvogel te transformeren. De blik op haar gelaat bij Op1 was werkelijk angstaanjagend, ware het niet dat je dan al weet dat de combinatie van PvdA met GroenLinks geen gewicht in de verkiezingenschaal zal gaan leggen. Geen passender naam voor een groene knuffelpartijleider dan Klaver, maar de nog te voeren strijd om het leiderschap van die duo-club levert bij voorbaat geen bonuspunten op.

Vicepremier mevrouw Kaag was namens D66 deze keer heel snel bij de les. Twintig minuten vóór het debat over de val van ‘t kabinet dreigde zij via een intern bericht de geplande motie van wantrouwen tegen Rutte te steunen. Niet collegiaal, wel dat beruchte ‘politiek is een slangenkuil’.

Haar aankondiging om ermee te stoppen was wel te verwachten. Ik heb D66 eerder een overbodige partij genoemd. Van haar ‘nieuwe leiderschap’ hebben we weinig meegekregen. Beetje ‘goedkoop’ van Kaag om de dochters als reden aan te voeren. Haar politieke missie was simpelweg ‘n mislukking!

Uiteraard liet ook het CDA zich horen. René Paas, commissaris van de Koning in Groningen, gaf zijn ‘waardering’ voor Rutte met een vergelijking weer; wat mij betreft een iets te praktische benadering.

Naar het inzicht van Paas had het dossier gaswinning in Groningen veel zwaarder moeten wegen dan het dossier asiel en migratie. Als ik ‘t tot de kern terugbreng zijn scheuren in de muren van woningen erger dan verdrinkende asielzoekers. Zo wordt ook de overmatige drukte in het azc-aanmeldcentrum in Ter Apel op ‘natuurlijke wijze’ beperkt. En laat Ter Apel nu ‘toevallig’ in de provincie Groningen liggen.

Tot zover niks nieuws onder de zon. Wat me het meest opviel én stoorde was dat vele opponenten van Rutte, die hem enkele dagen eerder fileerden, hem onmiddellijk ná zijn aangekondigde afscheid uiterst vriendelijk gedag zegden, waardeerden met allerlei positieve kwalificaties en poeslief deden.

Ook dat is politiek. Of Mark op die momenten dacht “pleur op en nu oprutte” zullen we nooit weten.

Nico Ramaer