Op naar de volgende zwangerschap
Zo, de Sinterklaas hebben we achter de rug. Tjonge-jonge dat was geen makkelijke bevalling. Maar goed, zoiets moet je verteren. Het lichaam even rust gunnen, en dan meteen weer ‘n nieuwe conceptiepoging. Nu al weet ik dat dit zeker gaat lukken. Waarom ik dat zeker weet? Omdat ik het heb over Jerry Afriyie, volgens het Volkskrant Magazine van verleden week de “zachte kracht” achter Kick Out Zwarte Piet. De volgende protestbaby is dus al weer in de maak en de bevalling zal wel weer medio september 2019 plaatshebben. De eerste pepernoten en chocolade letters liggen dan weer bij de supermarkten en dat is het sein voor KOZP om weer fors tegen de meningenstroom in te gaan roeien. Ongetwijfeld met succes want recente peilingen onder de Nederlandse bevolking lieten zien dat 50% van ons er geen probleem mee heeft dat Zwarte Piet niet meer zwart is. Een tijdje terug was dat nog meer dan 60%. Misschien worden we een beetje moe van al dat gedoe. Zelf vind ik het hooguit jammer dat het zwart vervaagt maar ik ga er toch echt niet voor demonstreren. Een gezegde luidt: “Degene die zich neerlegt bij zijn nederlaag heeft nog het meest gewonnen.” Dus? Laten voor wat het is? Nou nee, zo makkelijk gaat dat ook weer niet. Volgens de Volkskrant is er een ChristenUnie raadslid dat welwillend staat tegenover de verandering van Zwarte Piet, maar het te ver vindt gaan om het racisme te noemen. Zo sta ik er ook in. Afriyie komt met een verweer door te stellen dat je geen racist hoeft te zijn om racistische dingen te doen. Ondanks dat ik als kind op de lagere school eens mijn zogenaamde vuile handen met een ruw borsteltje moest schrobben – ik heb tamelijk donkere handen vanwege mogelijk Indische roots – heb ik dit nooit als racistisch ervaren. Ik haalde mijn schouders op en moest heimelijk lachen om die domme meester. Maar goed, het clubje van Jerry had aandacht nodig en dus stond er op de protestborden van KOZP aanhangers: “Zwarte Piet = Racisme”.
Hoe dan ook, ik voel me niet aangesproken. Maar tóch is er wat gebeurd. Jaren geleden zei ik tegen een donkere ober in een Bilderberg hotel dat hij sprekend op soulzanger Curtis Mayfield leek. De man in kwestie reageerde vrolijk vereerd. Nu zou ik dat niet meer durven. Wendy van Dijk stelde afgelopen week in tv-programma Pauw dat haar Japanse Ushi persiflage tegenwoordig niet meer zou kunnen. Qua tolerantie worden de marges kennelijk steeds smaller. Daarom stel ik de vraag: “Wat is uiteindelijk het rendement van KOZP?”
Ja, zwart vervaagt langzaam maar zeker, maar worden we er een fijner land door? Gaan we ineens een stuk aardiger met elkaar om? Ik denk het niet. Het is net als met roken. Hoe harder je het verbiedt, des te verbetener paffen de ‘hardliners’ door. Ergo, de minderheid die vindt dat “zwart ‘zwart’ moet blijven” gaat er zo mogelijk nog harder in. Desnoods vragen ze het aan Jules Deelder hoe je dat doet want tien jaar geleden wist Jules met Robijn Black Velvet daar hét juiste antwoord op.
Dus als Afriyie het rendement echt wil verbeteren, dan kan hij beter ‘t doel dat hij nastreeft aanpassen. Bijvoorbeeld door te gaan strijden tegen het onrecht dat de Oeigoeren in China wordt aangedaan of de onderdrukking van de Rohingya in Myanmar. Bevolkingsgroepen die op geen enkele manier aanspraak kunnen maken op mensenrechten. Daarmee zou Jerry Afriyie zijn imago een stukje kunnen opkrikken. De afkorting KOZP betekent dan Kick Out Zero Protection. Ik zie wél een match In Zero Protection = Racisme. Dus laat die Zero Protection baby maar komen.
Nico Ramaer
