Kiezen

Het leven bestaat uit keuzes maken. Dat doen we de hele dag door, eigenlijk een leven lang. Vaak gaat dat bijna ‘automatisch’, soms moet je er een stuk bewuster mee omgaan. In uitzonderingsgevallen zijn er geen keuzes, dan wordt er a.h.w. vóór je gekozen. Gemeenteraadsverkiezingen zijn daar een mix van. Volgende week woensdag de 16e is het verkiezingsdag, maar maandag en dinsdag a.s. kan het ook al.
Deze column had ik qua rode draad begin van deze week al in mijn hoofd, want ik zag de ‘bui’ rond de 555-actie al hangen. Marcel van Roosmalen echter, maaide mij afgelopen dinsdag op radio NPO1 ‘t gras voor de voeten weg. Prettige bijkomstigheid is wel dat ik mij volledig in de inhoud van zijn verhaal kon vinden. Overigens gebeurt dat wel vaker met zijn columns. Marcel’s benadering is vaak een mix van ironie, sarcasme en cynisme, maar altijd met een basis van realisme.
Waar ik, net als Marcel, van te voren bang voor was, is dat de Giro-555 actie voor Oekraïne afgelopen maandag één grote BN’er-show zou worden. Ook ik voelde er helemaal niets voor dat mijn gift over de hoofden van de slachtoffers een podium betekent voor mensen waar ik helemaal niets mee heb.
Ik wil niet gestimuleerd worden door Britt Dekker en Ferd Grapperhaus of de dj’s Mattie en Wietze.
Het feit dat RTL’s Boulevard een dag later een soort serieus bedoelde beoordeling presenteert over hoe goed alle beroemdheden het wel deden, versterkt de schijn van eigenbelang bij de betrokkenheid van deze BN’ers.
Arjen Lubach stak er de draak mee met een humoristisch ’inkijkje’ maar het was de spijker op zijn kop. Hoe het dan moet? Gewoon, een of twee van de nieuwslezers die een neutrale uitstraling hebben. En haal er voor de authenticiteit nog een of twee gewone mensen bij die ook uw buurman of buurvrouw zouden kunnen zijn. Gewoon met versprekingen en haperingen.
Immers, nu Astrid Kersseboom het NOS Radio 1 Journaal presenteert, raken we daar toch steeds meer aan gewend.

Oké, de gemeenteraadsverkiezingen. Bij kiezen denk je aan keuzes. Maar er valt in relatieve zin niet zo veel te kiezen. De budgetten worden in Den Haag bepaald en dan blijft er bij wijze van spreken alleen nog ‘klein bier’ over. Denk aan de 80-20 regel, dus 20% wordt door de gemeente – u dus – bepaald; misschien zelfs minder. Het gaat meer om accenten dan om hoofdlijnen. Accenten die trouwens nog best interessant zijn. Dus ga zeker stemmen!
Wel belangrijk is dat de door de partijen gestelde doelen haalbaar zijn. En dat zullen er in de praktijk maar enkele zijn. Ik weet dat nog uit de tijd dat ik actief was voor de in 1999 nieuw opgerichte lokale partij Woerden-2006.
Slechts enkele hoofdpunten kregen aandacht in onze campagne. Belangrijkste punt was een ruit van randwegen om Woerden aanleggen.
Terugkijkend zou je het nu wellicht een one-issue partij noemen. Hoe dan ook, Woerden-2006 heeft dat verkiezingsdoel toen wel voor een deel weten te realiseren. Latere activiteiten, gebaseerd op dit streven, ontleenden daaraan hun naam, te weten RuitenTroef.
Bij Inwonersbelangen zie ik “Randwegen aanleggen” weer terugkomen. Er is op dat punt nog wel wat in te halen. Op hun lijstje staan acht punten, waarvan er enkele met enige flexibiliteit in elkaar geschoven kunnen worden.
Op die manier zijn die acht punten te comprimeren tot drie: Zorg, Omgeving & Leefbaarheid en Wonen.
Zo zou je eigenlijk naar alle partijen moeten kijken. De ellenlange lijstjes die je bij diverse partijen ziet, zijn onrealistisch. Mogelijk komt dat door het opge-legde ‘compleet moeten zijn’ in partijprogramma’s.
Er wordt nu eenmaal van partijen verwacht dat zij rond alle issues een standpunt hebben ingenomen. Maar dan wordt het voor de kiezer wel erg onoverzichtelijk.
Ook onoverzichtelijk is het grote aantal lokale partijen in Woerden. In de praktijk leidt dat tot een inefficiënte versplintering. Ik sprak nog met Inwonersbelangen om te informeren naar eventuele onderlinge samenwerking of zelfs samensmelting van lokale partijen. Maar dat komt vooralsnog niet van de grond. Op die manier lijkt er veel te kiezen maar jammer genoeg is het vaak meer van hetzelfde. Geen keuzes dus in de praktijk, al zullen de partijen zelf anders beweren. Ik wens u veel wijsheid komende week.

Nico Ramaer