Dit is een goed stel, hoor!

Deze quote van sportverslaggever Theo Reitsma komt uit zijn commentaar na het winnen van het EK voetbal in 1988. Laatst moest ik daar opnieuw aan denken. Eigenlijk twee keer. De eerste keer bij een groepje uiterst actieve vrijwilligers bij RPL – het zijn trouwens allemaal vrijwilligers bij RPL Woerden – die maanden in de weer zijn geweest om de studio aan de Rubensstraat 1 een metamorphose te laten ondergaan. Niet alleen op technisch vlak, maar vooral de hele aankleding. Looks moet je tegenwoordig zeggen. Het is uitgesproken fraai geworden en dat allemaal voor af en toe een stukje taart bij de koffie. Petje af voor dit ‘goede stel’!

Nog heel recent werd mij duidelijk dat er ergens nog een heel goed stel actief is. Dat ‘ergens’ is in Bergschenhoek, ik bedoel het verpleeghuis Laurens Oranjehoeck. Mijn schoonvader Leen van Vliet werd daar bijna anderhalf jaar verpleegd op de Afdeling Drakensteyn. Eind maart is hij – 96 jaar – overleden. Ik realiseerde me de afgelopen tijd dat verplegen in dit geval beter te omschrijven zou zijn ‘als met zorg omringen’. Het team op deze afdeling is het beste te betitelen als een ‘goed stel’. Hun betrokkenheid bij ‘onze Leen’ zoals ze hem noemden, kwam ook bij zijn overlijden en begrafenis nadrukkelijk naar voren. Het afscheid vanuit het huis was door hun aanwezigheid extra waardig. Ik ben er onvoldoende in thuis, maar heb sterk het gevoel dat het op ‘n condoleance 10 km verderop bijzonder is dat ‘zijn’ verzorgende team oprecht aangedaan acte de presence geeft. Als klap op de vuurpijl moest een van de dames van ‘zijn’ team – Angelique – het volgende via de app aan de twee mantelzorgende dochters kwijt. Literaire kwaliteiten die van proza bijna poëzie maken:

Onze Leen
Een bijzondere man
Wat fijn dat ik en mijn collega’s je hebben mogen leren kennen.
‘s Morgens als we binnen kwamen zeiden we “heyyyy goeie morgen meneer Leen 😊”
Dan was je blij
en keerde jij je een stukje om omdat er bekende stemmen waren
Je zei goede morgen terug en rijkte ons je hand en wij die van ons
Je was blij en wist dat jij je ochtend knuffel kreeg
Hoe is het, zeiden we dan
Goed geslapen?
Ja, ik geloof het wel, zei je dan
We vroegen of je lekker gewassen en aangekleed wilde worden zodat we naar je boterham hagelslag of pasta konden
Prima, zei je dan geduldig
Je had alle geduld en liet je verzorgen
En lachte altijd met ons mee omdat je onze humor goed begreep
Soms riep je “ik ben een beetje duf, dan zeiden wij dat komt door je medicijnen”
O, zei je dan. En nam hier genoegen mee
Ik zei dan ….  mijn gekke collega komt er zo aan
Welke zei jij dan?
Dan riep ik een naam
en dan zei je wie is dat…. dan zei ik …. luister maar wie dat is ……
Dan kwam mijn collega
en dan zei ik daar komt ze hoor en je begint te lachen
En krijgt ook van haar een goeie morgen knuffel
Mooi dacht je dan …. ik zit goed hier tussen de vrouwen 😁
Na de verzorging even tanden poetsen en haren kammen
Ik zei: je kan de dag weer door!
Op naar je boterham met pasta of hagelslag en je kopje thee
Hier smulde je heerlijk van
en als dat op was wilde je vaak ook nog een lekkere krenten boterham
Wat hebben we je lief gehad en genoten van je humor
Jouw tijd is nu op
Het is tijd voor je om te rusten
Blij dat ik je een jaar heb mogen verzorgen
En we hebben veel van je mogen leren
Bedankt voor de mooie tijd
Lieve Leen – We zullen je nooit vergeten
Tijdens ons aardse bestaan kunnen we niet zonder goede stellen, daar ben ik nu van overtuigd!

Nico Ramaer