Bezorgd

Bij het horen van het woord ‘bezorgd’, denkt u waarschijnlijk dat ik mij ergens zorgen over maak. Iedereen heeft zo zijn of haar zorgen, maar daarop slaat het niet. Of misschien toch ook weer wel. Ik probeer het u uit te leggen.

Vorige maand kocht ik met mijn vrouw een nieuwe tweepersoonsmatras. Het oorspronkelijke all-in prijskaartje ging richting de negenhonderd euro, maar door een kortingsactie werd de negen een zeven. Precies een week geleden, 18 januari, werd het bed bezorgd door PostNL. Op de afgesproken tijd.
Nu wil het toeval dat op dezelfde dag Emma Curvers zich in haar column in het Volkskrant Magazine irriteert aan ‘de eindeloze verzoekjes om uw mening’. Om zich tegen deze golf van reviews te verzetten maakt zij de kachel aan met deze steeds verder toenemende nare marketinggewoonte van bedrijven.
Emma had het over de huisarts, ticketmaster en de bezorging van pakketten door PostNL. Vragen als ‘Zou u ons bij uw familie of vrienden aanbevelen?’ en ‘Wat kunnen wij verbeteren om nog hoger te scoren?’ spannen de kroon.
Ik kon mij voor 100% – over scores gesproken – in haar betoog vinden. De volgende dag, zondag 19 januari, ontving ik een e-mail van de firma Leen Bakker of ik de bezorging van het bed door PostNL wilde beoordelen. Bijna automatisch begon ik braaf vraag 1 te beantwoorden toen ik opeens ‘Emma’ voor me zag. Voor de duidelijkheid citeer ik haar: “Beste bedrijven, als jullie gewoon doen wat jullie adverteren, bijvoorbeeld mijn tv-meubel bezorgen, hoeven we het daarover wat mij betreft nooit meer te hebben. Als u geeft om mijn tevredenheid, stop dan met jengelen.” Ik heb de enquête gedelete en ga voortaan niet meer op dit soort verzoeken in. Mocht het om serieuze zaken gaan die mij écht betreffen, dan mag mijn mening gerust gevraagd worden. Ik kan mij voorstellen dat er na een maand gevraagd wordt of we prettig slapen op deze matras. Waarbij nog even op de aangeboden omruil- en terugbetalingsgarantie van 100 dagen wordt gewezen. Dan zou en passant kunnen worden verondersteld dat de bezorging netjes is verlopen. Wellicht komt deze vraag naar slaaptevredenheid nog en ben ik te vroeg in de pen geklommen.

Wat mij eigenlijk het meest verbaast, of beter nog ‘bezorgd maakt’ is dat het geven van een e-mailadres bedoeld om de factuur digitaal te sturen, de garantievoorwaarden o.i.d. en natuurlijk niet te vergeten de bezorginformatie, eigenlijk misbruikt wordt voor hún marketing- en reclamedoeleinden. Als men zoiets wil, zou een verzoekje vóóraf per e-mail – waarop je wel of geen toestemming voor een review kunt aangeven – wel zo elegant zijn. Ik ken een verzekeraar die het wel zo doet, dus het kan en bestaat wel!
“Maar je kunt je toch afmelden”, kan een tegenwerping zijn. Dat is wel zo maar dan ontvang je geen enkele informatie meer, en eerlijk is eerlijk, info kan soms interessant zijn. Bovendien kan je zoiets snel in de digitale prullenbak deponeren.

Voor alle reclamefolders die hier in de brievenbus vallen, geldt dezelfde behandeling. Je bent geïnformeerd en de papiercontainer is geduldig.
Trouwens, online winkelen, wat een verschrikkelijke en misleidende term is dat. Digitaal bestellen, dat is het, niks meer en niks minder. In mijn onnozelheid ging ik er eigenlijk vanuit dat dit soort “Wat vond u van ons?” onzin alléén bij online winkelen kon gebeuren.

Maar niets is minder waar. Gewoon ouderwets winkelbezoek – in dit geval bij Leen Bakker in Woerden – kan dus ook tot dit soort ‘verkeerde service’ leiden. U, als consument bent gewaarschuwd. Trouwens, als u winkelier bent is dit misschien ook een aardige tip.

Nico Ramaer